WERKWIJZE

Voor een taalanalyse in de thuistaal wordt een klinische observatie uitgevoerd op het spontane taalgebruik in een natuurlijke situatie.


Dit taalgebruik kan door de logopedist ontlokt worden aan de hand van samenspel, een gesprek of een fotoverhaal.


Indien nodig kunnen de instructies in het Turks gegeven worden door een ouder.


Dit wordt op video opgenomen en doorgestuurd naar de  taalanalist die de uitingen van het kind neerschrijft en analyseert. 


Voor een taalanalyse in de thuistaal wordt een  klinische observatie uitgevoerd op het  spontane taalgebruik in een natuurlijke situatie.

Dit taalgebruik kan door de logopedist ontlokt worden aan de hand van samenspel, een gesprek of een fotoverhaal.


 Indien nodig kunnen de instructies in het Turks gegeven worden door een ouder.


Dit wordt op video opgenomen en doorgestuurd naar de taalanalist die de uitingen van het kind neerschrijft en analyseert. 

  • Voordelen

    Deze werkwijze heeft een aantal voordelen:


    1) Het verkregen taalstaal is een realistische maat voor de taalvaardigheid van het kind. Omdat het kind niet onder druk staat, geeft dit taalstaal een natuurlijkere weerspiegeling van de talige mogelijkheden dan in een testsituatie.


    2) De analyse van een spontane taalstaal biedt niet alleen de mogelijkheid om de semantiek en syntaxis te analyseren, ook de pragmatiek wordt onderzocht.


    3) De methode is bruikbaar bij jonge kinderen.

  • Ontlokken van de taalstaal

    Een instrument dat geschikt is voor het ontlokken van een spontane taalstaal, zijn de prenten van MAIN (Multilingual Assessment Instrument for Narratives). Deze bestaan uit vier parallelle verhalen van zes platen.  De verhalen zijn gecontroleerd op cognitieve en talige complexiteit, op overeenkomsten in de verhaalopbouw en op culturele geschiktheid en betrouwbaarheid. 

  • Uitschrijven & vertalen

    Het gesproken taalstaal wordt eerst door de taalanalist getranscribeerd. Deze omzetting van gesproken taal naar geschreven taal gebeurt letterlijk, met behoud van eventuele fouten. Daarna wordt de taalstaal gesegmenteerd in afzonderlijke uitingen en wordt er interpunctie aan toegevoegd om niet vloeiende, onverstaanbare of onvolledige uitingen aan te duiden. Tenslotte vertaalt de analist de uitingen naar het Nederlands.

  • Uitvoering van de analyse

    De  eigenlijke analyse, die uitgevoerd wordt in samenwerking met de logopedist, bestaat uit een kwalitatief en een kwantitatief gedeelte.


    Met de kwalitatieve analyse wordt elke uiting uitgebreid gecontroleerd op fouten tegen de verschillende taalcomponenten: syntaxis, morfologie, semantiek, fonologie en pragmatiek.


    Bijde kwantitatieve analyse wordt de MLU (gemiddelde uitingslengte), de ML5MLU (gemiddelde uitingslengte in woorden van de vijf langste uitingen), de SC (syntactische complexiteit) en de TTR (type-token ratio) gemeten.

  • Voordelen

    Deze werkwijze heeft een aantal voordelen:


    1) Het verkregen taalstaal is een realistische maat voor de taalvaardigheid van het kind. Omdat het kind niet onder druk staat, geeft dit taalstaal een natuurlijkere weerspiegeling van de talige mogelijkheden dan in een testsituatie.


    2) De analyse van een spontane taalstaal biedt niet alleen de mogelijkheid om de semantiek en syntaxis te analyseren, ook de pragmatiek wordt onderzocht.


    3) De methode is bruikbaar bij jonge kinderen.

  • Ontlokken van de taalstaal

    Een instrument dat geschikt is voor het ontlokken van een spontane taalstaal, zijn de prenten van MAIN (Multilingual Assessment Instrument for Narratives). Deze bestaan uit vier parallelle verhalen van zes platen.  De verhalen zijn gecontroleerd op cognitieve en talige complexiteit, op overeenkomsten in de verhaalopbouw en op culturele geschiktheid en betrouwbaarheid. 

  • Uitschrijven & vertalen

    Het gesproken taalstaal wordt eerst door de taalanalist getranscribeerd. Deze omzetting van gesproken taal naar geschreven taal gebeurt letterlijk, met behoud van eventuele fouten. Daarna wordt de taalstaal gesegmenteerd in afzonderlijke uitingen en wordt er interpunctie aan toegevoegd om niet vloeiende, onverstaanbare of onvolledige uitingen aan te duiden. Tenslotte vertaalt de analist de uitingen naar het Nederlands.

  • Uitvoering van de analyse

    De  eigenlijke analyse, die uitgevoerd wordt in samenwerking met de logopedist, bestaat uit een kwalitatief en een kwantitatief gedeelte.


    Met de kwalitatieve analyse wordt elke uiting uitgebreid gecontroleerd op fouten tegen de verschillende taalcomponenten: syntaxis, morfologie, semantiek, fonologie en pragmatiek.


    Bijde kwantitatieve analyse wordt de MLU (gemiddelde uitingslengte), de ML5MLU (gemiddelde uitingslengte in woorden van de vijf langste uitingen), de SC (syntactische complexiteit) en de TTR (type-token ratio) gemeten.

Share by: